Publicatie Trots Sint Tunnis
Wat is een dorp zonder verenigingen? Een organisatie die meestal gerund wordt door vrijwilligers, waar leden hun hobby of sport kunnen uitvoeren, samen met anderen of alleen. Sint Tunnis kent veel verenigingen. Grote maar ook wat kleinere verenigingen, wellicht zelfs verenigingen waar u het bestaan niet eens van kende. Daarom gaat Judith Driessen elke maand op pad voor de rubriek ‘Dries wil weten...’ waarin in elke uitgave van Trots Sint Tunnis een vereniging voor het voetlicht wordt gebracht.
De Vrijwillige Thuiszorg gaf de pen door aan Paardensport Sint Anthonis. Daarom reis ik af naar de Bosweg, waar ik hartelijk word ontvangen door een aantal supporters die gezellig de training aan het kijken zijn. Aan tafel zit ik met Leon Rutten en Wilhelm Cornelissen en na haar les sluit ook nog Maaike van Oostrum aan.
Wanneer is de vereniging opgericht?
“Eerlijk gezegd weet ik niet veel van de geschiedenis van de voormalige twee verenigingen, behalve dat de naam Saxe Gotha afkomt van mevrouw Buijs. Zij is mede-oprichtster van de ponyclub en woonde in het gelijknamige huis, bij de rotonde vooraan in Boxmeer. In die wei is eigenlijk de ponyclub ontstaan, heb ik begrepen”, vertelt Wilhelm. “In 2015 zijn rijvereniging Sint Martinus en ponyclub Saxe Gotha gefuseerd tot Paardensport Sint Anthonis. De belangstelling voor paardensport nam af, net zoals het aantal mensen dat thuis een paard heeft. Bij beide verenigingen was dus een daling in het ledenaantal. Om toch de paardensport in ere te houden hebben we onze krachten, mensen en voorzieningen gebundeld tot één vereniging.”
Hoeveel leden telt de vereniging?
“Het aantal rijdende leden is rond de 40, daarnaast zijn er nog ongeveer 25 leden die lid zijn maar niet actief meer rijden. Ons jongste lid is 7 jaar en ons oudste lid zal rond de 65 jaar zijn. Binnen onze vereniging worden er ponylessen gegeven - dit is tot de 18 jaar - en paardrijlessen. Deze lessen zijn op woensdagavond. Afhankelijk van wie er komt lessen, worden de tijden onderling afgestemd. Om een goede les te kunnen geven is het aantal maximaal zes ruiters.”
Worden er naast de trainingen ook nog dingen georganiseerd voor de leden?
“Jazeker!” vertelt Leon. “Wij zijn een vereniging die vooral gezelligheid voorop zet. Twee keer per jaar organiseren we een buitenrit inclusief iets te eten en drinken, ook voor niet-leden. Jaarlijks hebben we onze eigen clubkampioenschappen, zowel voor dressuur als voor springen. Deze worden altijd druk bezocht. We zijn een vrij close vereniging waarbij iedereen welkom is, dat zie je al aan het aantal toeschouwers.”
Met welke verenigingen werken jullie samen?
“We werken samen met Westerbeek, middels een stichting Evenemententerrein, bij de Radioplassen. Deze stichting organiseert grote toernooien voor de regio. Deze worden altijd druk bezocht. En daar worden ook mooie prijzen behaald. Daarnaast zijn we het start- en eindpunt voor de Peelrandtocht en andere koetsentochten in de gemeente.”
Wat moeten we nog weten?
“Tegenwoordig is het wat rustiger, maar voorheen waren de verenigingen erg bekend. In de regio maar ook landelijk herkenbaar aan de rode jasjes. Beide verenigingen hebben grote titels op hun naam staan zoals Nederlands kampioen individu 2005. Bekende namen zijn bijvoorbeeld Miranda Rongen, familie van Rixtel, familie Deenen of de familie van Erp, en dan vergeet ik er vast nog”, lacht Leon.
Aan wie geven jullie de pen door?
“Aan Carnavalsvereniging D’n Uutlaot, omdat ze dit jaar weer alles moeten missen.”
De rode jasjes: ja, ik herinner het me direct. Ik heb nog wel eens geholpen op een concours in Stevensbeek, wat een evenement was dat. Of in 2007 toen Miranda Rongen wereldkampioene werd, nadat haar zus een jaar eerder al Europees kampioene werd. Ik snap dat een vereniging trots is maar ik denk dat heel Sint Tunnis trots mag zijn!
Contactgegevens Paardensport Sint Anthonis
